E digo eu unha cousa... Tan aburrido/a estás que non tes mellor cousa que facer que meterte con Marta? Estou dacordo con que o blog o tes currado pero tamén estou segura de que tes moito por dicir sobre ti mesmo/a, por que non o intentas? Ao fin e o cabo Marta fala por si, ten unha vocación, levaa ata as últimas consecuencias y encima, premiana por elo. O traballo vocacional e encima recompensado é o xeito máis satisfactorio para vivir. Cal é a túa recompensa? Porque o único que detecto é un moito de malicia e un pouco de envexa. Ten en conta que a mala baba pode acabar envenenando ao máis pintado. Ten coidado. E recorda, vive e deixa vivir, vivirás mellor. Unha cousa máis, da igual se un escribe en galego ou castelán. O que conta é ler. Non estás dacordo?.
Lectora compulsiva, a túa crítica a este blog (totalmente lexítima) eu véxoa baleira de contido. Por iso penso que o teu fin con ese comentario é criticar por criticar, é dicir, que es unha seguidora da señorita Rivera de la Cruz. Sobre o de ler, eu non penso que o que conte é ler... eu leo libros en castelán, galego.. etc pero escollo o que leo, non é o mismo ler "Libertad, fraternidad, desigualdad. Derechazos" que "El beneficio es lo que cuenta".
Lectora son sentidiño: Grazas pola túa valoración. So un matiz, unha aclaración ou un consello deses gratuito que tan pouco gostan. Ler a Chomsky sempre é un gozo. Pero perder un pequeno tempo, nesta vida tan longa, en ler a Sánchez Dragó non te leva ao lado malo. Non teñas medo de cruzar a fronteira. Le de todo, con gañas, con espíritu crítico, fai que se dilúan as fronteiras e conseguirás ter a túa propia idea sobre o mundo. Se rexeitamos determinados autores porque levan a etiqueta de "lo que sea" conseguimos os que quixeron poñer esa etiqueta, estamos manipulados... Un abrazo
Acabo de entrar en este blog despues de ver en "El Progreso" de Lugo que le habían dedicado uno a Marta. Pudo la curiosidad y esta mató al gato. Me gustaría saber quien ha diseñado ese blog. Más que nada para darle la enhorabuena. Porque el haber buscado cada una de las fotos publicadas de Marta, diseñar una página dedicada excusivamente a ella, establecer vínculos con los artículos que la mencionan... que delgada es la línea entre el odio y el amor. Veola página de un fan... Al final estaremos de suerte los que respetamos el trabajo de Marta. Hasta sus enemigos la promocionan. Es gracioso.
Estoy de acuerdo, anónimo anterior. Deberían ponerle una placa al diseñador de esta web (al pie de una inmensa statua de Marta, por supuesto). Nadie, ni sus más contrarios, pueden resistirse a la grandeza incomparable de Marta Rivera de la Cruz. Nadie. Ni el mismísimo Chuck Norris. El mundo sería mucho mejor si todos pusiéramos una Marta Rivera en nuestras vidas. Lástima que Marta solo hay una, y demasiado grande para tener un lugar en nuestras miserables vidas.
Marta nos ha robado los corazones. Todo blog, por grande que fuere, sería poco.
Es una persona de belleza física, pero a la par dispensa un trato amable a sus lectores y lectoras. Y para acabar, es gallega. ¿Qué más se puede pedir?
Estoi contentismo de que alla jente que admire el travajo de Marta en defensa de nuestra lengua común, basta lla da tanta inposicion. Para que sirve ese idioma de andrajosos i sudacas, luejo cuando nuestros ijos rematen la carrera i tengan que emigrar, que e? Si no vale mas que pra andar por sudamerica o. Avajo el castellano biva la lengua de xespir. Biva Marta.
No soy independentista. Escribo algo en gallego, sobre todo para una revista en la que hago las páginas en gallego. He hecho artículos, he trabajado en la televisión gallega... Pero literatura en gallego no hago, es mi segunda lengua materna. Desconfío de la idea del bilingüismo total a la hora de escribir, a mí escribir en gallego no me sale, aunque no tengo que traducir.
La genial escritora Marta Rivera de la Cruz no participó en ningún aspecto de la realización de este blog o sus contenidos. Este es solo el producto del trabajo anónimo de un ínfimo grupo de hirvientes admiradores de su Obra y su Estilo.
9 comentarios:
E digo eu unha cousa... Tan aburrido/a estás que non tes mellor cousa que facer que meterte con Marta?
Estou dacordo con que o blog o tes currado pero tamén estou segura de que tes moito por dicir sobre ti mesmo/a, por que non o intentas?
Ao fin e o cabo Marta fala por si, ten unha vocación, levaa ata as últimas consecuencias y encima, premiana por elo. O traballo vocacional e encima recompensado é o xeito máis satisfactorio para vivir.
Cal é a túa recompensa?
Porque o único que detecto é un moito de malicia e un pouco de envexa. Ten en conta que a mala baba pode acabar envenenando ao máis pintado. Ten coidado.
E recorda, vive e deixa vivir, vivirás mellor.
Unha cousa máis, da igual se un escribe en galego ou castelán. O que conta é ler. Non estás dacordo?.
Como que currado o blog? Se é unha template! xD xD xD
Lectora compulsiva, a túa crítica a este blog (totalmente lexítima) eu véxoa baleira de contido. Por iso penso que o teu fin con ese comentario é criticar por criticar, é dicir, que es unha seguidora da señorita Rivera de la Cruz.
Sobre o de ler, eu non penso que o que conte é ler... eu leo libros en castelán, galego.. etc pero escollo o que leo, non é o mismo ler "Libertad, fraternidad, desigualdad. Derechazos" que "El beneficio es lo que cuenta".
Lectora son sentidiño:
Grazas pola túa valoración. So un matiz, unha aclaración ou un consello deses gratuito que tan pouco gostan. Ler a Chomsky sempre é un gozo. Pero perder un pequeno tempo, nesta vida tan longa, en ler a Sánchez Dragó non te leva ao lado malo. Non teñas medo de cruzar a fronteira. Le de todo, con gañas, con espíritu crítico, fai que se dilúan as fronteiras e conseguirás ter a túa propia idea sobre o mundo. Se rexeitamos determinados autores porque levan a etiqueta de "lo que sea" conseguimos os que quixeron poñer esa etiqueta, estamos manipulados...
Un abrazo
Acabo de entrar en este blog despues de ver en "El Progreso" de Lugo que le habían dedicado uno a Marta. Pudo la curiosidad y esta mató al gato.
Me gustaría saber quien ha diseñado ese blog. Más que nada para darle la enhorabuena. Porque el haber buscado cada una de las fotos publicadas de Marta, diseñar una página dedicada excusivamente a ella, establecer vínculos con los artículos que la mencionan...
que delgada es la línea entre el odio y el amor. Veola página de un fan...
Al final estaremos de suerte los que respetamos el trabajo de Marta. Hasta sus enemigos la promocionan. Es gracioso.
Estoy de acuerdo, anónimo anterior. Deberían ponerle una placa al diseñador de esta web (al pie de una inmensa statua de Marta, por supuesto). Nadie, ni sus más contrarios, pueden resistirse a la grandeza incomparable de Marta Rivera de la Cruz. Nadie. Ni el mismísimo Chuck Norris. El mundo sería mucho mejor si todos pusiéramos una Marta Rivera en nuestras vidas. Lástima que Marta solo hay una, y demasiado grande para tener un lugar en nuestras miserables vidas.
Marta nos ha robado los corazones. Todo blog, por grande que fuere, sería poco.
Es una persona de belleza física, pero a la par dispensa un trato amable a sus lectores y lectoras. Y para acabar, es gallega. ¿Qué más se puede pedir?
Menos envidia, que ella no es rencorosa.
Besos, paz y amor.
Estoi contentismo de que alla jente que admire el travajo de Marta en defensa de nuestra lengua común, basta lla da tanta inposicion. Para que sirve ese idioma de andrajosos i sudacas, luejo cuando nuestros ijos rematen la carrera i tengan que emigrar, que e? Si no vale mas que pra andar por sudamerica o. Avajo el castellano biva la lengua de xespir. Biva Marta.
NO ME QUEDA MÄS REMEDIO QUE SER ANÓNIMO PARA DEJAR CONSTANCIA DE QUE EL AUTOR DE ESTE BLOG ES UN . . .
ES QUE NO ME SALE LA PALABRA
Publicar un comentario